دوره 2، شماره 1، 1402، صفحات 53 - 66

نویسندگان : کرامت‌‌‌‌اله زیاری* ¹ ، ابوالفضل منصوری اطمینان ²

چکیده :
امروزه، میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان در آن متناسب است. بااین‌‌حال، کاهش روابط، مشارکت، تعاملات و در عمل، کاهش سرمایه اجتماعی ساکنان در اغلب فضاهای شهری مشاهده می‌‌شود. از این منظر، ایجاد و بازتولید فضاهای اجتماع‌‌پذیر به‌عنوان محل رخداد تعاملات اجتماعی در راستای خلق محیط‌‌های شهری پایدار، یکی از اهدافی است که طی دهه‌‌های اخیر برای این منظور بسیار موردتوجه قرارگرفته است. فضاهای شهری اجتماع‌‌پذیر عبارت است از یک فضای شهری که در آن حضور تعداد قابل‌توجهی از افراد و تنوع آن‌ها به لحاظ سن و جنس در گستره زمانی وسیعی از روز که فعالیت‌‌هایشان عمدتاً به شکل انتخابی یا اجتماعی بروز می‌‌یابد، به چشم می‌‌خورد؛ بنابراین، پژوهش حاضر در راستای سنجش و تحلیل باغ وکیل‌‌آباد شهر مشهد از منظر اجتماع‌‌پذیری آن انجام‌ گرفته است. روش جمع‌‌آوری اطلاعات این پژوهش مبتنی بر پیمایش اجتماعی (ابزار پرسش‌‌نامه) و کالبدی (مشاهده) بوده که در آن، 200 نفر از استفاده‌‌کنندگان و حاضران واقع در باغ وکیل‌‌آباد شهر مشهد به‌صورت تصادفی مورد پرسشگری واقع شدند. نتایج این پژوهش با استفاده از آزمون t تک‌‌نمونه‌‌ای تجزیه‌‌و‌‌تحلیل ‌شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که باغ وکیل‏آباد شهر مشهد از منظر مؤلفه‌های اجتماعی، کالبدی و عملکردی اجتماع‌‌پذیری فضاهای شهری در وضعیت مطلوبی قرار دارد. بدین ترتیب، در سطح اطمینان 95 درصد می‌‌توان اذعان داشت که باغ وکیل‌‌آباد شهر مشهد از منظر اجتماع‌‌پذیری از شرایط مطلوبی برخوردار است.

کلمات کلیدی :
فضاهای شهری، اجتماع‌‌پذیری، فضاهای اجتماع‌‌پذیر، تعاملات اجتماعی، باغ وکیل‌‌آباد شهر مشهد