کد مقاله را وارد کنید !
سنجش میزان هوشمندی شهرها در راستای پایداری شهری (مطالعه موردی: شهر چابهار)
دوره 2، شماره 3، 1403، صفحات 36 - 46
نویسندگان : غلامرضا میری* 1 ، ابوالفضل براهویی نژاد 2 ، طیبه قلاسی 3

1 استادیار، دانشکده هنر و معماری، گروه جغرافیا و برنامه‌‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.

2 دانشجوی دکتری، دانشکده هنر و معماری، گروه جغرافیا و برنامه‌‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.

3 دانشجوی دکتری، دانشکده هنر و معماری، گروه جغرافیا و برنامه‌‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران.

چکیده :
مشکلات مربوط به محیط‌‌زیست و نیاز به توسعه شهرهای پایدارتر، کانون بسیاری از پروژه‌‌های شهر هوشمند است به‌طوری‌که در بسیاری از کشورهای توسعه‌‌یافته، شهرهای هوشمند بر مسائل مربوط به انرژی و پایداری تمرکز کرده‌‌اند. هدف این پژوهش، سنجش میزان هوشمندی شهرها در راستای پایداری در شهر چابهار است. پژوهش حاضر از لحاظ نوع و هدف، کاربردی و از جنبه روش جمع‌‌آوری داده‌‌ها، توصیفی-تحلیلی است. برای جمع‌‌آوری اطلاعات از روش کتابخانه‌‌ای و میدانی و پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، شهروندان شهر چابهار به تعداد 106739 نفر بود. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران، 335 نفر است. نتایج نشان داد که شاخص‌‌های شهر هوشمند در شهر چابهار در وضعیت نامطلوب قرار دارد. همچنین، معیار اقتصاد هوشمند با مقدار وزن 279/0 در رتبه اول قرار دارد و به‌عنوان مهم‌‌ترین معیار تأثیرگذار هوشمندسازی شهرها در راستای پایداری شهری انتخاب شده است. معیار دولت هوشمند با مقدار وزن 217/0 در رتبه دوم، معیار تحرک هوشمند با مقدار وزن 195/0 در رتبه سوم، معیار زندگی هوشمند با مقدار وزن 162/0 در رتبه چهارم، معیار محیط هوشمند با مقدار وزن 101/0 در رتبه پنجم و سرانجام، معیار شهروند هوشمند با مقدار وزن 060/0 در رتبه ششم قرار دارد.
کلمات کلیدی :
هوشمندی، شهر هوشمند، توسعه پایدار، چابهار
بازدید امروز
33
بازدید دیروز
80
بازدید کل
43,174
پشتیبانی آنلاین از طریق واتساپ

پژوهشگران گرامی؛ پاسخگوی سوالات شما عزیزان از طریق واتساپ هستیم !


جهت ارسال پیام در واتساپ اینجا کلیک نمائید !