دوره 3، شماره 2، 1403، صفحات 6 - 22

نویسندگان : مرجان ویسی* ¹ ، هاله همایونی ² ، محمد زارع ³

چکیده :
این مقاله به بررسی امکان خلاقیت هوش مصنوعی به‌عنوان یک هنرمند مستقل می‌پردازد. در ابتدا، تاریخچه و زمینه نظری تحقیقاتی در حوزه خلاقیت محاسباتی و تعامل آن با هوش مصنوعی بررسی می‌شود. در ادامه، رویکردهای مختلفی که در تلاش‌اند تا هوش مصنوعی را قادر به خلق آثار هنری، مفاهیم خلاقانه و حتی نوآوری‌های هنری کنند، مورد تحلیل قرار می‌گیرد. از سوی دیگر، مفروضات فلسفی در مورد خلاقیت و چالش‌های ارزیابی خلاقیت ماشین‌ها بررسی می‌‌گردد. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها، مقایسه توانایی‌های خلاقانه انسان و ماشین است که بیشتر به دلیل پیش‌فرض‌های اجتماعی و فلسفی ایجاد شده است. به‌علاوه، به بررسی روش‌های ارزیابی خلاقیت در هوش مصنوعی، ازجمله رویکردهای مبتنی بر ارزیابی انسانی و ارزیابی خودکار پرداخته و از مزایا و معایب هر یک صحبت می‌شود. درنهایت، این مقاله با اشاره به محدودیت‌های کنونی در این زمینه، پیشنهادهایی برای توسعه روش‌ها و چارچوب‌های معتبر در ارزیابی خلاقیت ماشین‌ها ارائه می‌دهد. با توجه به پیشرفت‌های کنونی، می‌توان نتیجه گرفت که هوش مصنوعی می‌تواند به‌طور بالقوه به‌عنوان یک هنرمند مستقل شناخته شود؛ هرچند که همچنان در حال تکامل است.

کلمات کلیدی :
خلاقیت محاسباتی، هوش مصنوعی، هنرمند مستقل، ارزیابی خلاقیت، رویکردهای فلسفی